प्लव-युगादिपर्वणः शुभाशयाः
युगादिपर्वाखिलदुःखनर्म दिशत्वखर्वं सुखशान्तिवर्गं गान्धर्वसर्वामरतोषपर्व । वल्लीसुमल्लीगणफुल्लकं नः ।।१।। सम्फुल्लमल्लीकबरीरमेशश्चूतैः सुवल्लीयुतमल्लिकाभिः । सपल्लवां गामपि निर्विपल्लवां प्लवो भवाब्धेर्विदधातु तुष्टाम् ।।२ ।। कौमारारुणभास्करोदयविभासंफुल्लसत्पल्लवैः वल्लीफुल्लसुमल्लिकाकलितसद्वातैः प्रकृत्युद्भवैः । सन्तापं बत निम्बबिम्बमखिलं हित्वा युगादौ नराः सौधामोदकरम्भसम्भृतगुडैस्तुष्यन्तु सन्तः सदा ।।३।। धूपायति सन्तापं गोपायति सज्जनान् सहितमोदान् । तदिदं पर्व युगादिर्विपाशयतु दुःखपङ्किले निमग्नान् ।।४।।
प्लवयुगादिः
अयि सृहदः, साम्प्रतं नूतनवर्षोदयः । आदधाति कामपि विनूतनां शोभाम् । पल्लविता नववनराजिः । स्वागतीकरोति एनां कोकिलध्वनिः । समुल्लसति नृणां चेतसि कापि आशाज्योतिः । प्राप्तकालोयं विकारिवर्षस्य करोनाकृतान् विकारान् विस्मृत्य प्लवं आरुढाः सन्तः दुःखसागरं तर्तुम् । यद्यप्यस्ति प्लवेपि करोनासङ्कटः । किन्तु नूतनाब्दस्य नवीनस्फूर्तिः प्लव इव क्लेशात् अस्मात् संतारयिष्यति इति आशास्यते । प्लवेति अस्य नूतनवर्षस्य अन्वर्थकं नाम । …
Continue reading “प्लवयुगादिः”
Loading…
Something went wrong. Please refresh the page and/or try again.
